Kişilik felsefe, sosyoloji ve psikolojinin anahtar kavramlarından biridir. Bu terim genellikle sadece bilimsel araştırma ve incelemelerde değil, aynı zamanda günlük yaşamımızda da bulunur. Günlük yaşamda ne kadar sık sık “tuhaf kişilik”, “ilginç kişilik”, “olağanüstü kişilik” gibi ifadeler duyuyoruz. Ama neye benziyor? Peki "kişilik" kelimesi ne anlama geliyor?
Bu kavramın birçok tanımı vardır. Onları birleştirir ve basitleştirirseniz, kişiliğin toplumla etkileşim sürecinde edinmiş olduğu bir kişinin ahlaki ve ahlaki nitelikleri sistemi olduğu ortaya çıkar. Yani, birey doğumdan itibaren onunla donatılmaz, dünyanın biliş ve diğer insanlarla iletişim sürecinde oluşur.
Kişilik, etkinlik, yaratıcılık, algı ve iletişim süreçlerinde kendini gösteren bir kalitedir. Mizaç, karakter, yeteneklerin yanı sıra bilişsel-bilişsel, ihtiyaç motivasyonel ve duygusal-istemli küreler olmak üzere çeşitli bileşenlere ayrılmıştır. Mizaç, algının ve kişiliğin nöro-dinamik organizasyonunun bir özelliğidir. Karakter, bir kişinin istikrarlı psikolojik özelliklerinin tüm spektrumunu içeren genelleştirilmiş bir kavramdır. Yetenekler, çeşitli faaliyet türlerini gerçekleştirme yeteneği sağlayan kişilik özellikleridir.
Ayrıca, kişiliğin ayrılmaz bir yekpare kalite olmadığı, çeşitli özelliklere sahip bir bütün sistem olduğu da unutulmamalıdır. Başlıca özellikleri duygusallık, aktivite, öz düzenleme ve motivasyonu içerir. Duygusallık, bir kişinin ortaya çıkan çeşitli durumlara olan duyarlılığını ve içindeki deneyimlerin ortaya çıkışının ve akışının dinamiklerini belirler. Aktivite, belirli eylemlerin performansının sıklığı ve bütünlüğü anlamına gelir. Öz-düzenleme, parametrelerinden birinin veya diğerinin kişiliği tarafından keyfi bir kontroldür. Ve motivasyon karakter motive edici bir yapıdır. Bütünsel bir kişilik bu niteliklerin bütününe sahiptir.
Her zaman kişilik ve toplum ya da devlet ve kişilik gibi sorunlar vardı. Bazen birey ve toplum arasında çatışmalar meydana gelebilir. Sebepleri, bireyin iletişim, kendini gerçekleştirme ve bu sosyal yapıdaki faaliyetteki ihtiyaçlarını karşılamanın imkansızlığında yatar. Bu tür çatışmalardan kaçınmak için devlet, insan haklarını koruyan yasalar çıkarır. Böylece, bireyin devletin ve toplumun bir parçası olarak rahat bir varlığı sağlanır.
Kişilerarası çatışmalar, kendini ifade etme arzusunun bir başka çevirme tarafıdır. Onların çözümü psikolojinin tüm bölümlerine ayrılmıştır. Sonuçta, bir kişi her zaman etrafındaki kişilerin düşüncelerine uymayan bir çıkarlar, ilkeler ve yargılar kompleksidir. Sakin ve huzurlu bir topluma ulaşmak için çatışma durumlarından kaçınmayı ve çevrenizdeki bireylerde bireysellik görmeyi öğrenmeniz gerekir. Muhtemelen, bu bir gün mümkün olacak, çünkü toplum her gün daha iyiye doğru gelişiyor. Bu arada, kişiliği sadece kendimizde değil, etrafımızdakilerin her birinde görmeyi öğrenebiliriz.
