Medyanın bugün siyasetteki işlevleri geniş ve çok yönlüdür, bu da medya hakkında başka bir hükümet dalı olarak konuşmamızı sağlar. Doğrudan bir distribütör, önemli bir bilgi taşıyıcısı olarak, kitleler üzerinde oldukça güçlü bir etkiye sahiptirler. Bu sayede çeşitli görevleri yerine getirir ve farklı işlevler kazanırlar.
Medya öncelikle yetkililer ve insanlar için en önemli olaylar hakkında bilgi alır, işler ve iletir. Bu durumda, diğer şeylerin yanı sıra, bir değerlendirme ve yorumlar içeren ve sosyal öneme sahip bilgilerden bahsediyoruz. Bu medya işlevlerine bilgi denir.
Büyük önem taşıyan, elde edilen (parçalanmış veya sıralı) yöntem ve bilginin kalitesidir. Siyasi ajanların diğer eylemlerinin niteliği buna bağlıdır. Bu durumda, bilgi taşıyıcıları ve dağıtıcılarla karşılaşan eğitim görevleri hakkında konuşurlar. Medyanın işlevleri, elbette, bilginin derin ve sistematik bir asimilasyonunu içermez. Bunun için özel kurumlar var. Bununla birlikte, medyanın eğitimsel işlevi oldukça büyüktür. Yayılan bilgiler, vatandaşların değerlendirme ve bilişsel yeteneklerini genişleterek belirli görüş ve pozisyonların oluşumunu etkiler.
Medyanın eğitimsel ve sosyal işlevlerinin oldukça yakın bir ilişkiye sahip olduğuna dikkat edilmelidir. Dahası, ilki genellikle ikincisine dönüşür. Siyasal sosyalleşme altında, belirli normlardan, davranış kalıplarından, herhangi bir değerden bir kişinin asimilasyonu anlaşılmaktadır. Bu asimilasyon sayesinde sosyal gerçekliğe uyum gerçekleşir. Alınan bilgilere göre nüfus, partilerin, parlamentonun, hükümetin ve diğer iktidar kurumlarının faaliyetleri ile insanların kültürel ve ekonomik hayatı hakkında bir görüş oluşturmaya başlar.
Toplumun gelişiminde büyük öneme sahip olan, kontrol ve eleştiri gibi medya işlevleri. Bazı ülkelerde, medya ve bilgi yayıcıları, tesislerinin sınırsız doğası ile ayırt edilir. Dahası, bu tür devletlerde medyanın kontrol işlevleri çok etkilidir, çünkü sadece yasal değil, aynı zamanda belirli olayların veya kişilerin ahlaki bir değerlendirmesi de vardır. Bu durumlarda, yasalar ve kamuoyu değerlendirme kriteri olarak hareket eder.
Demokrasilerde medya faaliyetlerinin doğrudan kontrolü yalnızca aşırı durumlarda, acil durumlarda (örneğin savaş sırasında) gerçekleşir. Diğer durumlarda, medyanın faaliyetleri oldukça bağımsızdır. Ayrıca, gazetecilik soruşturmaları yürütülmesi sayesinde, özel meclis komisyonları oluşturulmakta, toplumun yaşamı için büyük önem taşıyan kararlar alınmakta ve cezai süreçler başlamaktadır. Birçok analiste göre, medyanın kontrol işlevleri özellikle zayıf muhalefet veya devlet kontrol kurumlarının kusurlu olması durumunda gereklidir.
Demokratik ülkelerde en yaygın olarak ortaya çıkan gazetecilik faaliyeti. Medya bugün demokratik işleyiş mekanizmasının ayrılmaz bir parçası olarak kabul edilmektedir. Kitle İletişim Araçları, farklı grupların temsilcilerine fikirlerini kamuoyunda ifade etme, benzer düşünen insanları arama ve toplama, ortak bir inanç ve hedeflerle birleştirme ve kamuoyunda açıkça dile getirilen çıkarları temsil etme fırsatı sunar. Başka bir deyişle, medya, bir anlamda, herhangi bir siyasi yapının canlılığını aldığı köklerdir. Kitle İletişim Araçlarının devletin kamusal yaşamındaki rolünü değerlendirirken, bu yapının karmaşıklığını ve çok yönlülüğünü akılda tutmak gerekir, bu da bu enstitünün sunduğu görevler üzerinde büyük bir etkiye sahiptir.
