Dobrovolskaya Julia Abramovna pedagojik ve bilimsel çevrelerde yaygın olarak bilinir. Onun liyakati, dünyanın en iyi İtalyan dili ders kitabının, en eksiksiz sözlüklerin yaratılmasıydı: Rusça-İtalyanca ve İtalyanca-Rusça.
Hayatında birçok film, kitap, makale çevirdi, sayısız öğrenciye eğitim verdi. Milano Profesörü, Trieste, Trent Üniversitesi Dobrovolskaya, İtalya'daki Rus dilini popülerleştirmek için herkesten daha fazlasını yaptı. İtalyan hükümeti birden fazla kez kültür alanında ödül aldı.
Çocukluk, gençlik
25/08 / 1917'de Nijniy Novgorod'da arborist ailesinde gelecek bilim adamı-filolog Julia Dobrovolskaya doğdu. Ergenlik yıllarındaki biyografisi, Kuzey başkentine taşınan aile tarafından not edildi. Babası Leningrad yapımında planlamacı ve annesi - İngilizce öğretmeni olarak çalışmaya gitti.
Okuldan mezun olduktan sonra meslek seçimindeki kız annesinin ayak izlerini takip ederek LIFLI'nin filoloji fakültesine kaydoldu. Julia'nın öğretmenleri son derece şanslıydı: dünyaca ünlü bilim adamı Propp V.Ya Temelde öğrencilere sadece Alman dilini değil, aynı zamanda bu dilin nasıl hissedileceğini de anlattı.
Hayatının sonuna kadar, Julia Abramovna, ona sanatın temellerini öğrettiği için - bir çok dilli olmak için Vladimir Yakovlevich'e minnettardı. Gelecekte, kazanılan bilgileri kullanarak Julia Dobrovolskaya neredeyse tüm temel Avrupa dillerinde neredeyse bağımsız olarak ustalaşabildi.
Parlak bir eğitim öforiye yol açtı: Gelecek, “havada kaleler” ile hevesli bir Komsomol üyesi gibi görünüyordu.
İmzalamak zorunda kaldı
Biyografisini okuyanlar Vladimir Vysotsky'nin çizgileriyle bir ilişkisi olabilir: “Kirsiz kar, yalansız uzun bir yaşam gibi …”.
Bu karı Moskova yakınlarındaki bir kampta gördü. Ve bundan önce, vurulması veya 15 yıl hapis cezası alması gereken kapsamlı bir ihanet suçlamasıyla (Madde 58-1 “a”) suçlandı. Yulia Dobrovolskaya, baskıya rağmen, uygulanan suçu kabul etti ve itiraf etmedi.
Bu kadın, kalın duvarlı kasatlarda ustalar tarafından omuz kılıfları tarafından hangi etki ölçülerinin uygulandığından bahsetmedi. Ağzından sadece bir cümle geldi: “Sadece hayal edebileceksiniz: Lubyanka, Lefortovo, Butyrka …”
Başarısız kırılma denemelerinden sonra Khovrinsky kampına yollandı. O zamanların hayatı için "anısı" ağır emek nedeniyle çocuk sahibi olamama olarak kaldı.
28 yaşındaki kadın 1945 afı altında serbest bırakıldı.
Dobrovolskaya, Stalin'in İspanya'daki misyonerleri hakkında
İspanya'ya yapılan "iş gezisinden" sonra sakıncalı oldu.
Komsomol üyesi Yulia Dobrovolskaya, Cumhuriyetçilere yardım etmek için çevirmenleri işe alan “sivil kıyafetli adam” çağrısına yanıt verdi. Ancak üç yıl boyunca kız, Stalin'in neden 30 bin askeri ve enkavedesh uzmanı gönderdiğini anladı.
Askeri pansumanlı “enternasyonalistler” sadece Cumhuriyetçilerin silahlı oluşumlarında danışman olarak değil, aynı zamanda NKVD'nin aceleyle yaratılmış analoğunda danışman olarak da görev yaptı. Cervantes'in vatanı bir partokrasi ülkesi olmaya hazırlandı. Popüler Cephe'nin yerel komünistlerinden ziyaretçiler Bolşevik komiserleri bir araya getirdi.
Kamulaştırılan özel mülkler, kendi vatandaşlarıyla ilgileniyordu. İspanyol Katolikleri zorla ateistlere dönüşmeye, kiliseleri havaya uçurmaya, rahipleri öldürmeye çalıştı. Olaylar, "sınıf mücadelesi" nin Stalinist kanonlarına göre gelişti.
İspanyollar Suçlu
Onlara anti-faşist olarak gelen "yoldaşları" alan nüfus, eylemlerini gördü, isyan etti ve bir isyan yetiştiren ordularını destekledi. Özellikle, “İspanyol Chapaev” (daha önce Frunze Akademisi'nde, Julia Abramovna Valentin Gonzalez'in arkadaşı olarak eğitilmişti) komünistlerin faşistlere benzediği sonucuna vardı.
İspanyolların milyonlarca canına mal olan Cumhuriyetçiler yenildi ve "enternasyonalistler" kovuldu. Anavatanına dönen Julia Dobrovolskaya gördükleri ve yaşadıkları hakkında sessiz kaldı.
Daha sonra SSCB'den hayal kırıklığına uğrayan tutkular arasında arkadaşları vardı. Kız çevirmen dikkate değer bir insandı (bu, Ernest Hemingway'in “Kimin İçin Çalıyor” adlı romanındaki imajıyla kanıtlanmıştır).
SSCB'ye geri dönen genç kadın “önceden ve her ihtimale karşı” bastırıldı: Batı medyasında İspanyol savaşı hakkında yazabileceği ya da böyle bir şey yapabileceği korkusuyla.
40 yıl sonra çevirmen Barselona'da olacak ve gençlik misyonu için utanç hisseden uçağı ağır bir kalple terk edecek.
Hayatta kalmaya yardımcı oldu
Yulia Abramovna'nın hatırladığı gibi, onun için, baskı altında, en önemli şey, insanlarda iyi şeyler görmeyi bırakmak değil, batırılmak değildi. Bu kuralı izleyerek, hatırlayarak ve ruhun çağrısında iyi işler yapan insanlara teşekkür etti. Ancak, aralarında özellikle minnettardır:
- ilk zekası Evgeny Aleksandrovich Dobrovolsky'ye, “zechka” ile evlenen ve kariyerini feda eden bir isimlendirme çalışanı;
- onu çevirmen olarak ayarlayan Khovrinsky fabrika kampı Mikhailov'un mühendisi;
- gri saçlı, daha ince bir polis şefi, kendi sorumluluğunda, serbest bırakma belgesi karşılığında ona pasaport vermiştir.
Bana arkadaşının kim olduğunu söyle …
Bu eski Roma atasözü zamanın testini yaptı. Uzun yıllar süren dostluk Julia Dobrovolskaya'yı birçok değerli ve harika insanla bağladı:
- Gulag mahkumu, insan hakları savunucusu, edebiyat eleştirmeni Leo Razgon;
- şair, çevirmen, gazeteci Korney Chukovsky;
- yayıncı, çevirmen, şair, gazeteci Ilya Erenburg;
- Cumhuriyetçi komutan Campessino (Valentin Gonzalez) daha sonra bastırdı;
- İtalyan çocuklarının hikaye anlatıcısı Gianni Rodari;
- ressam Renato Guttuso;
- Moskova Devlet Üniversitesi Merab Mamardashvili Profesörü;
- yazar Nina Berberova, Vladislav Khodasevich'in karısı.
Kişisel yaşam
Yulia Dobrovolskaya, serbest bırakılmasından sonra, 1946'dan 1950'ye kadar Moskova Yabancı Diller Enstitüsü'nde ders verdi. Pedagojik ve çeviri faaliyetlerinde bulundu.
Yetkili ve ilkeli, partizan manipülatörler için elverişsizdi. Yakında onu suçlayacak bir olay bulundu. Yulia Abramovna bir kez Katolik içerikli bir makaleyi tercüme etti. Öğretmen ve çevirmen "Sovyet formatında vicdan özgürlüğü" nü tam olarak deneyimledi.
İşinden kovuldu. Baskı o kadar güçlüydü ki ilk kocası Evgeni Dobrovolsky onu terk etti.
Ancak Yulia Dobrovolskaya, olaydan sonra davasını kanıtlamayı ve MGIMO'da bir iş bulmayı başardı. Orada romantik diller S. Gonionsky bölüm başkanı bakmaya başladı, evlendiler. Semyon Aleksandrovich karısına gerçek bir destek ve destek oldu. Kocasının hastalığı nedeniyle Dobrovolskaya on dokuz yıl sonra dul kaldı.
Profesyonel aktivite
Profesörün SSCB'den ayrılma nedeni, uluslararası bir ödül alması için resmi bir yasaktı.
1964 yılında “İtalyan Dilinin Pratik Kursu” Yulia Dobrovolskaya, efsanevi ders kitabı üzerinde çalışmayı bitirdi. Bu arada, şimdiye kadar (yarım yüzyıl boyunca) bu kılavuz filoloji öğrencileri için temeldir. Klasik olarak tanınan bu çalışma için İtalyan hükümeti 1970 yılında MGIMO Yulia Abramovna'ya kültür alanındaki başarılar için ulusal bir ödül verdi.
Ancak, Sovyet hükümeti ödül için yurtdışına çıkmasına izin vermedi. Dünyaca ünlü bir çevirmen olan Julia Dobrovolskaya, gençliğinde olduğu gibi, casematların duvarlarına kilitlendi. Liderin kanlı rejiminin düşmesi ve 60'ların çözülmesinin ortaya çıkmasıyla nihayet özgürce çalışabileceğini içtenlikle bekledi, acı bir şekilde hayal kırıklığına uğradı. Profesör, onu zehirleyen kurum bürokrasisi olmadığını fark etti - sisteme karşı gelebilirdi.
Julia Abramovna kendi üzerinde daha fazla deney yapamadı. 1982'de İtalyan vatandaşıyla kurgusal bir evliliğe girer ve ülkeyi terk eder. Bunda Milanlı arkadaşı Emmy Moresco ona yardım etti ve arkadaşı Hugo Giussani'den bir iyilik istedi.
"Yaşam öğretmeni"
SSCB'den İtalya'ya giden Julia Dobrovolskaya aynı “öğretmen” olarak kaldı: her zaman soruları olan bir öğrenci deniziyle çevriliydi. Diye sordu, öğretti, tavsiye etti. 65 yaşına rağmen öfkeyle çalıştı.
Yerel dilbilimciler Rus öğretmenin engin bilgisine hayran kalsalar da, Sovyet profesörü unvanının burada çok fazla bir anlamı yoktu. Julia Abramovna kimsenin ona bir şey vermediğini söylemekten hoşlandı. Yedi yıl sonra İtalya'da profesör oldu. Doktora tezini savunması, bu ülkenin bilim topluluğu için bir olaydı.
Dobrovolskaya her zaman büyük bir kültürün temsilcisi olarak hissetti - Rusça. Rusça klasikleri tarafından çevrilmiş kitapların yayınlanmasına katıldı. İtalyanlar “Rus öğretmen” e hayran oldular: yazar Marcello Venturi “Gorky Street, 8, apartment 106” adlı romanında onun hakkında konuştu. (Bir zamanlar ev adresi idi).
Sık sık, istekleri üzerine Julia Dobrovolskaya hayatını anlattığında İtalyan öğrencilerinin önünde gözyaşları ortaya çıktı. Tercüman ve öğretmenin biyografisi onlara bir macera romanını hatırlattı: “Nasıl? Bunu gerçekten yapmak zorunda mıydınız?! 2016 yılında ölümünden sonra, üniversite arkadaşları çalışmalarının tüm ekibin bilimsel değerleri için yeterli olduğunu kabul ettiler.
Öyle oldu ki iki ülke, iki kültür, iki medeniyet bu kadının kaderine yansıdı.
