Korumacılık politikası, devletin ekonomik alanda korunmasıdır. Ülkenin iç pazarının üzerinde yabancı malların ortaya çıkmasından korunmasıyla kendini gösterir. Korumacı politikalar ayrıca rekabetçi malların dış pazarlara ihracatının teşvik edilmesini de içerir. Bu tür devlet himayesinin amacı, devlet ekonomisinin gelişimini teşvik etmek, tarife dışı ve tarife düzenlemesi yardımıyla onu dış rekabetten korumaktır.
Dünyanın artan küreselleşmesi, yeterli bir korumacılık politikası geliştirmeyi gerekli kılarak, Rus mallarının ulusal ve uluslararası pazar koşullarında rekabet gücünü artırmaktadır. Devletin belirli alanlardaki siyasi faaliyetinin tezahürü, yerli üreticilerin kriz sonrası dönemde küresel ekonomik kalkınma koşullarına hızlı ve etkili bir şekilde adapte olmalarını sağlayacaktır.
Çeşitli tarihsel dönemlerde, Rus devletinin ekonomi politikasının hem serbest ticarete hem de korumacılığa meyilli olduğuna dikkat edilmelidir. Aynı zamanda, aşırı biçimlerin hiçbirinin açık bir şekilde benimsenmesi söz konusu değildi. Aynı zamanda, sınırsız emtia dolaşımı, teknoloji, emek ve sermayenin ulusal sınırlar ötesine hareketi ile tamamen açık bir ekonomi hiçbir devletin doğasında yoktur.
Yüzyıllar boyunca, siyasi ve ekonomik rakamlar, neyin daha iyi olduğunu tartışıyor - yerli üretimin gelişmesine izin veren korumacılık politikası veya endüstrinin uluslararası ve ulusal maliyetlerinin doğrudan karşılaştırılmasını sağlayan serbest ticaret.
1950'lerin-60'ların uluslararası ekonomisi, liberalleşme ve dış ticarette özgürlüğe bağlılık ile karakterize edildi. 1970'lerin başlamasıyla birlikte, korumacılık politikalarının ağırlıklı olarak kullanıldığı başka bir eğilim kaydedildi. Birbirinden gelen devletler, giderek daha karmaşık tarife ve özellikle tarife dışı engelleri kullanırken, yavaş yavaş kendilerini önlemeye başladılar. Böylece iç pazarının dış rekabete karşı korunması gerçekleştirilmiştir.
Korumacılık politikası, yerli stratejik endüstrilerin dış rekabete karşı sürekli korunmasını hedefleyebilir. Bu da ülkenin düşmanlık koşullarında dokunulmazlığını sağlar.
İç pazarın eskrim süreci geçici olabilir. Kural olarak, bu koşul yeni oluşturulan ekonomik sektörler için geçerlidir. Diğer devletlerin benzer alanlarıyla gerekli rekabet gücünün üretim alanlarına ulaşmak için geçici önlemler alınabilir.
Devlet korumacılığı, diğer ülkelerde ekonomiyi koruyan benzer önlemlere yanıt olarak uygulayabilir.
Devletin iç pazarını korumak için ekonomik önlemleri çeşitli şekillerde olabilir:
- sektörel biçim (ayrı bir endüstri korunmaktadır);
- seçici form (belirli bir durum veya üründen koruma gerçekleştirilir);
- kolektif form (koruma birkaç birleşik ülke tarafından gerçekleştirilir);
- gizli form (gümrük dışı yöntemlerin korunmasında kullanım).
Bugün Rus ekonomisinin diğer devletlerin ekonomilerine kıyasla düşük rekabet gücüne sahip olduğuna dikkat edilmelidir. Bu bağlamda, gelişmekte olan küresel ekonomide, Rus devletinin gerçek potansiyelini, hem bilimsel, teknik hem de doğal kaynağı zayıf bir şekilde yansıtan bir yer alması muhtemeldir. Dolayısıyla, ülkenin daha sanayileşmiş ülkeler için basit bir kaynak tedarikçisi haline gelmesi muhtemeldir. Bununla birlikte, Rusya'daki kalkınmacı politika bu sürecin gelişimini etkileyebilir.
