Çok faktörlü karmaşık ekonomik büyüme modellerine ek olarak, basitleştirilmiş, iki faktörlü modeller sıklıkla kullanılır. Cobb-Douglas üretim fonksiyonu, üretim hacminin (Q) onu yaratan faktörlere bağımlılığını gösteren bir modeldir: işgücü maliyetleri - (L) ve sermaye yatırımı - (K).
Ekonomistler, iki faktörlü modeller oluşturmak için kabul edilebilir iki seçenek önermişlerdir: bilimsel ve teknik ilerlemeyi dikkate alarak ve dikkate almadan.
NTP ile Cobb-Douglas üretim fonksiyonu
Bilimsel ve teknik ilerleme, emek ve sermayenin gerçek başarılarını dikkate alan bir ekonomi modeli daha etkilidir. Bu gibi koşullarda, aynı işçilik ve fon maliyetlerinde daha yüksek karlar elde etmek mümkündür. Bu modelde, bazı yatırım türleri nakit maliyetlerinde bir artışa katkıda bulunur ve işçilikten tasarruf sağlarken, diğerleri yatırımda bir azalmaya yol açar. İlk yatırım türü işgücü tasarrufu, ikincisi sermaye tasarrufu sağlar.
NTP içermeyen yaklaşım
Modelin ekonomideki koşulları altında, STP dikkate alınmadığında, sermaye sabit maliyetlerle birikir. Ekonomistler tarafından yapılan çalışmalar, bu yaklaşımı kullanmanın nihai ürünü azalttığını göstermektedir.
Bir yandan böyle bir durum doğal görünmeyebilir. Ancak gerçekte böyle bir fenomen, bir yandan bilimsel ve teknik ilerlemenin başarıları dayatıldığında ve diğer yandan işletmeler tarafından reddedildiğinde oldukça mümkündür, çünkü üretime yenilik getirmek için etkili bir teşvik yoktur. Sonuç olarak, işletme, üretim sürecinde kullanılmayan yeni ekipmanın satın alınması için ekstra maliyetlere maruz kalmaktadır, ancak yalnızca işletmenin bilançosuna dayanarak performansını kötüleştirmektedir.
Açıklanan iki yaklaşımı birleştiren ara seçeneklerin mümkün olduğunu görmek kolaydır.
Ekonomik Büyüme için Cobb-Douglas Modeli
Bu model ilk olarak Knut Wicksell tarafından önerildi. Ancak sadece 1928'de ekonomist Cobb ve Douglas tarafından pratikte test edildi. Cobb-Douglas üretim fonksiyonu, toplam üretim Q seviyesini emek ve yatırım sermayesi (L ve K) miktarına göre belirlemenizi sağlar.
İşlev şöyle görünür:
Q = A × Lα × Kβ
Nerede: Q - üretim hacmi;
L - işçilik maliyetleri;
K - sermaye yatırımları;
A - Teknolojik katsayı;
a emek esnekliğinin değeridir;
investment sermaye yatırım esnekliğinin değeridir.
Örneğin, Q = L0.78 K0.22 eşitliğini düşünebiliriz. Bu eşitlikte toplam üründe işgücü payının% 78 ve sermaye payının% 22 olduğu görülebilir.
Cobb-Douglas Modelinin Sınırlamaları
Cobb-Douglas üretim fonksiyonu, model kullanılırken dikkate alınması gereken bazı sınırlamalar getirir.
Faktörlerden biri değişmeden kalırsa üretim hacimleri artar, ikincisi artar. Birinci ve ikinci kısıtlamaların özü budur. Dahası, faktörlerden biri sabitse ve diğeri büyürse, büyüme faktörünün her bir sınırlayıcı birimi bir önceki değer kadar etkili değildir.
Faktörlerden biri değişmeden kalırsa, diğer faktördeki kademeli bir artış, çıktı değerindeki (Q) artışta bir azalmaya neden olacaktır. Bu, Cobb-Douglas modelinin üçüncü ve dördüncü sınırlamasıdır.
Beşinci ve altıncı kısıtlamalar, üretim faktörlerinin her birinin önemli olduğunu göstermektedir. Yani, faktörlerden biri 0 ise, buna göre Q da sıfır olacaktır.
