19. yüzyılın sonlarında ve yirminci yüzyılın başlarında Rusya'daki yazılı medyanın çeşitliliği ve kalitesi modern yayıncılık süreci ile tartışabilir. Bu, çeşitli baskılar, stratejiler ve baskı üretim taktikleri ile ayırt edilen Rus gazeteciliğinin gerçek bir yükselişi ve gelişmesiydi.
O zamanki medyanın krallarından biri Mikhail Katkov'du (yaşam yılları - 1818-1887). Kader iradesiyle, Rus toplumu yaygın olarak tartışıldığında kendisini mevcut gazetecilik eğilimlerinin tam merkezinde buldu: Avrupa yayıncılık deneyimi, Rusya'da uygulama girişimleri ve olanakları ile liberal görüşlerin kamuoyu oluşumu üzerindeki etkisi.
Ustalardan Editörlere
Küçük bir memurun ailesinde doğdu ve babası olmadan erken ayrıldı, önce yetimler enstitüsünde okudu ve iki yıl daha Moskova Üniversitesi'nde ücretsiz bir öğrenciydi. Duruşmanın sonunda Mikhail Katkov Berlin'e gidiyor ve Berlin'deki popüler filozofların, özellikle Friedrich Schelling'in derslerine katılarak eğitimini geliştiriyor.
Sıklıkla yetersiz beslenen, son derece kısıtlı maddi koşullar altında, aynı zamanda Avrupa'nın felsefi ve sosyo-politik yaşamının tam merkezinde idi. Orada Bakunin, Herzen, Belinsky ile tanıştı.
Bu arada, V.G. Belinsky, Rus edebiyatı ve biliminin umudunun içinde yoğunlaştığını belirterek, büyük edebi başarısını kehanet etti. Ancak, geleceğin tanınmış yayıncısı Katkov, Mikhail Nikiforovich, üniversiteye öğretmen olarak katılmış olan serbest arkadaşlarıyla ve edebi alanla ayrıldı. Yakında yüksek lisans tezini savundu ve Moskova Üniversitesi Felsefe Bölümü'nde yardımcı oldu. Aynı yıllarda, üniversitede yayınlanan Moskovskiye Vedomosti gazetesinin eski editörünün kızı Prenses Sophia Shalikova ile evlendi.
Rus yükseköğretim kurumlarında felsefe bölümlerinin tasfiye edildiği 1850'de Katkov işini kaybetti. Ancak zaten 1851'de Moskova Gazetesi editörü pozisyonunu aldı. Kaderinde bu pozisyonu seçmedeki ana rol, 2.000 ruble maaşı, her yeni abone için 25 kopek ve editör için olması gereken bir hükümet dairesi tarafından oynandı.
Öğretim misyonu göz önüne alındığında, Katkov isteksizce yeni bir alan öğrenmeye başladı, bu etkinliğin iyi ödenmiş olduğunu düşünüyor, ancak gerekli değil. Ancak, kısa süre sonra onunla ilgilenmeye başladı ve böylece gazetenin dolaşımını 7 ila 15 bin kopyadan çıkardığı yeni bir yere alıştı.
Ve 1856'dan beri, Moskova eyaletinde Rus Bülteni dergisini yayınlamaya başladı. Yayıncılıktan para kazanma çabasıyla, gazetecilik alanında yeni alanlar yaratmak kadar kazanç elde etmeyi başaramadı. Sonuç olarak, devlet hukukunun yorumlanması ve devlet çıkarlarının desteklenmesi alanında bağımsız bir gazetecilik türü ve uzman gazetecilik gibi bir yön yaratmaya yaklaştı.
"Rus Bülteni" Dergisi
Bununla birlikte, yaratıcı biyografisinin başlangıcında, politik gazetecilik hala çok uzaktı, bu yüzden Russky Vestnik dergisi edebiyat alanında varlığını sürdürdü ve devletin karşı karşıya olduğu baskı politik meselelerini çoktan atladı.
Yazılı basının sayfalarındaki yaygın kamuoyu tartışmaları hala kabul edilemezdi; sansür buna izin vermedi. Bu nedenle, derginin tüm alanı modern zamanların yazarlarına ve eserlerine ayrılmıştır.
Turgenev, Tolstoy, Dostoyevski burada yayınlandı, görebileceğiniz yayınlanmış romanlar arasında:
- “Babalar ve Oğullar”;
- “Savaş ve Barış”;
- "Anna Karenina";
- “Suç ve Ceza”;
- Karmazov kardeşler "
Altın edebiyatı olan Rus edebiyatının klasikleri haline gelen tüm bu eserler ilk olarak Mikhail Katkov tarafından düzenlenen Rus Bülteni'nde yayınlandı.
Editör eksik değildi ve yazarların çalışmaları için cömertçe ödeme yaptı. Böylece, Leo Tolstoy yaprak başına 500 gümüş ruble aldı, avans 10.000 ruble idi. Fyodor Dostoyevski neredeyse tüm romanlarını Russky Vestnik'te yayınladı.
Tiraj sayısına göre, Russky Vestnik sadece Nekrasov Sovremennik'ten ikinci oldu: 5700 kopya, yedi bin Sovremennik tirajına karşı.
Sahip olunan gazete
1861'den beri Katkov Mikhail Nikiforovich yetenek ve yeteneklerinin daha geniş bir uygulamasını aramaya başladı. Gelişim için özlem duydu. Şanslı bir tesadüfle, hükümet aynı zamanda üniversite matbaasını Moskovskiye Vedomosti gazetesi ile birlikte özel girişimcilere devretmeye karar verdi.
Leasing, açık bir ihale temelinde, ihale olarak adlandırdıkları gibi gerçekleştirildi. Üniversite profesörü Pavel Leontyev ile hisse üzerine konuşan Katkov, yılda en uygun 74.000 ruble tutarında en uygun kira miktarını sunarak yarışmayı kazandı.
Fotoğrafta (soldan sağa) Pavel Leontyev ve incelenen figür.
Diğer üniversite liderlerinin arzusuna rağmen, yeni kiracı Mikhail Katkov'un adaylığı onaylandı. Ve 1 Ocak 1863'ten itibaren gazetenin editörü oldu. O zaman yaratılışa katkıda bulunacağını ve yeni bir gazete türü - gazetecilik yaratacağını hayal bile edemedi.
Aynı zamanda, Avrupa'nın siyasi yaşamındaki dramatik olaylar oynanıyor: 10 Ocak'ta Varşova'da bir ayaklanma başladı. Tüm yayınlar kanlı olaylar hakkında sessiz kalmaya çalıştı ve sadece Katkov yayınını siyasi gazetecilik platformuna dönüştürdü, Polonya ve anti-devrimci felsefenin tüm gücünü polemiklere indirdi, toplumu kral ve Anavatan etrafında toplanmaya çağırdı.
Rus yazılı medya tarihinde ilk kez, toplum sadece bilgi almakla kalmaz, aynı zamanda editörün uzman görüşünü de dinler.
Açık bir tartışmada, Rus yayıncı eğitimli bir okuyucunun ruh halini doğrudan etkiler; asil ortamda, birçoğu ayaklanmaya sempati duydu ve yetkililerden belirleyici bir eylem beklemiyordu. Katkov, yetkilileri etkileyen kararlarını ve ruh hallerini tersine çevirmeyi başardı. Bu gerçekten takdire şayan!
En parlak gün: Mikhail Katkov ve edebi etkinlik
Çalışılan figürün gazetesinin başarılarının ve popülaritesinin, bürokratik ülkeye karşı çıkarak toplumun siyasi görüşlerini halka açıkladığı söylenebilir. Ve gazetenin editörü Mikhail Katkov, 45 yaşında bir meslek buldu ve ilk Rus yayıncısı oldu.
Yayınlanmadan önce edebi eseri şöyleydi.
İlk çıkışını 1838'de çevirilerle yaptı. Çeviren: Heine, Goethe, F. Ruckert, Fenimore Cooper. Berlin'den Schelling'in dersleri hakkında makaleler gönderdi. 19. yüzyılın ikinci yarısının önde gelen edebiyat dergilerinden biri olan Rus Herald'da gazetecilik makaleleri yazdı.
Araştırmacılar, 1856'da bir yazılım ürünü olan Mikhail Katkov'un "Puşkin" adlı makalesini aradılar. Toplumlar üzerindeki etki açısından önemli olan, kırsal seçimle ilgili “seçmeli başlangıç” konulu yazılarıdır.
Katkov, makalelerini çeşitli popüler dergilere, özellikle St. Petersburg Notlarına göndererek, edebiyat eleştirisine ve araştırmasına çok dikkat etti.
Şaşırtıcı keskinlik ve tarzın edebi eleştirel makaleleri çağdaşların eserlerine ayrılmıştır.
Örneğin, Ershov'un "Küçük Kamburlu At" hikayesinin eleştirisi, Rus edebiyatında "muhteşem" ve fantastik gelişiminde çeşitli saçmalıklara samimi ve fevkalade esprili bir tutumla doludur. Bu kritik makale ilk olarak 1840 yılında St.Petersburg'da bir dergide yayınlandı.
Fotoğrafta - St. Petersburg ulusal dergisi "Yurtiçi notlar" kapağı:
Edebi alanda dostlar ve düşmanlar
En parlak zamanlarında, incelenmekte olan gazeteye Russian Times adı verildi ve editör tarafından günlük yayınların yayınlanması, Katkov'un aslında bir Rus gerçek gazetesi oluştururken "siyasi gazetecilik" kavramının temellerini atmasına izin verdi.
1863'te Moskovskiye Vedomosti gazetesi, Polonya ayaklanmasıyla bağlantılı olarak Avrupa ülkelerinden gelen baskı ile karşı karşıya kalan Rus diplomasisine polemik destek sağladı. Basılı kelime belirleyici bir rol oynadı ve Rusya'nın siyasi krizin üstesinden gelmesine yardımcı oldu ve Katkov sadece yayıncının yetkisini değil, aynı zamanda etkili bir politikacı da aldı.
Editör pozisyonunu sadece "yabancılara" karşı değil, aynı zamanda eski benzer düşüncelerine karşı da savunmak zorunda kaldı. Bu nedenle, tüm yayınlarını herhangi bir taraf dışında duyurdu.
Mikhail Katkov'un fikirleri
Araştırmacılar, yayıncının ana fikrinin milliyet ilkesini formüle etmek olduğunu belirtiyorlar. Katkov'a göre, aslında, ülkenin birliğinin temeli.
Bu ilkeye göre devletin ihtiyacı var:
- tek tip yasalar;
- tek durum dili;
- birleşik yönetim sistemi.
Aynı zamanda Katkov, devlet yapısının bir parçası olan diğer "kabileler ve milliyetler" i reddettiğini ima etmedi; dillerini bilme, geleneklerini, dinlerini ve geleneklerini gözlemleme haklarını destekledi.
Katkov'un çağdaşları ve ideolojik muhalifleri, ifadelere ve tanımlara utanmadan Katkov'un fikirlerini her şekilde yağladılar.
Örneğin, tarihçi ve yayıncı P. Dolgorukov rakibi hakkında şöyle yazdı:
… ebediyen öfkelenen Katkov, her zaman sonsuza dek havlaması ve her zaman ısırması gereken birini, gelişlerinde her zaman hükümetin kendisinden bile daha fazla ilerleyen ve görüşlerini paylaşmayan herkesten bir devlet suçlusu ve hatta vatanına hain ilan edilir.
Avrupa modellerine dayanarak, Rusya'nın devlet sistemi hakkındaki fikirlerini alay eden, incelenen figürün karikatürünün fotoğrafı.
Yükselmek, ama düşmek acıyor
Zamanla, Katkov'un rolü ve siyasi etkisi yoğunlaştı ve III. İskender döneminde en yüksek noktaya ulaştı.
Strastnoy Bulvarı üzerinde yer alan yazı işleri ofisi, sessizce resmi işlerin sadece tartışıldığı değil, aynı zamanda etkili insanların resmi hareketlerinin planlanması, önlemlerin ve "karşı reformların" projektörlerinin geliştirilmesi de dahil olmak üzere tartışıldığı bir etki organı olan gayri resmi bir "hükümet" merkezine dönüşüyor.
Katkov doğrudan hükümete müdahale etmeye çalıştı. İmparator'a Not'ta Almanya ile siyasi "flört" tehlikesi konusunda uyarmaya çalıştı:
Bismarck'ın Doğu'daki hizmetleri, Rusya'nın davası için düşmanca eylemlerinden daha tehlikeli ve zararlıdır … Hizmetleri bir aldatmaca olacak … Kötülük … bağımsız bir Rusya Avrupa'da ortaya çıktığı anda, sadece kendi politikasından bağımsız olarak, açıkça tanınan, çıkarları … Başkalarına herhangi bir zorluğu çözmede yardım etmek zorunda kalmak - bu Rusya için yeni bir aşağılama olurdu, başka birinin gücünün altında saklanmak anlamına gelecektir, ki bu sadece bizi bağımlılığını koruyacak, veya başka Rusya.
(Mikhail Katkov'un biyografisinden alıntılar).
Böyle ilkeli bir konum iktidardaki insanları ve Üçüncü Çar İskender'i rahatsız etti. Katkov’un ölümü arifesinde, başkentin en büyük emriyle çağrıldı ve “yüze koyuldu”, esasen tüm ayrıcalıklardan mahrum edildi. Yazarlığı çalışılan rakama atfedilen anonim bir mektuptu. Mikhail Katkov'un ölümünden sonra, III. Alexander gerçeği öğrenerek, döküntü adımından "sıcak bir elin altına düştüğünü" söyledi.
Bir başarı zamanı ve yeni bir lise
Katkov'un eğitim alanında oynadığı rolü unutmamalıyız. Moskova Gazetesi'nin yayınlanma zamanı, Rusya'da reformlar ve modernleşme çağına denk geldi. Şiddetle, Katkov Rusya için akut ve çok önemli olan tüm konuların tartışılmasına katıldı.
"Klasik" ve "gerçek" eğitim taraftarları arasındaki anlaşmazlığa müdahale eden Katkov, o zamanlar spor salonunun tüzüğünü iptal eden ve eski dillerin incelenmesi üzerine eğitimi vurgulayan Eğitim Bakanı Tolstoy'u destekledi. Üniversiteye sadece klasik spor salonundan mezun olduktan sonra girmenin mümkün olduğu 1871'de yeni tüzüğün kabul edilmesi ortak başarılarıydı.
Katkov bir iş adamıydı ve kendi örneğiyle yeni eğitim sisteminin avantajlarını kanıtlamaya karar verdi. Uzun zamandır arkadaşı P. Leontiev ile birlikte, gayri resmi olarak Katkovsky adı verilen yeni bir özel lise oluştururlar.
Liseum sekiz yıl boyunca bir spor salonu eğitimi ve hukuk, fizik, matematik ve filoloji alanında üç yıllık bir üniversite dersi verdi, kurum seçkin bir toplumun temsilcilerinin çocuklarına yönelikti.
Katkov ve Leontiev inşaatı için büyük sanayicilerin yatırımlarını çekti. Kendileri on bin ruble yatırım yaptılar, büyük demiryolu müteahhitleri Polyakov (40 bin ruble), Derviz (20 bin ruble) inşasını eklediler. Von Meck 10 bin ruble katkıda bulundu ve ülkenin diğer zenginleri katıldı.
Lyceum'da eğitim Oxford modeline dayanıyordu, ilk etapta spor salonu öğrencisinin kişiliği vardı, öğretmenler (öğretmenler) çalıştı. Prestijli bir eğitim kurumuydu, tüm masrafları karşılamak için devlet yavaş yavaş 1872'de Lyceum'un bakımını üstlendi ve Katkov kalıcı lideri oldu.
Resmi olarak, Lyceum, İskender II'nin merhum büyük oğlu - "Moskova Lyceum Tsesarevich Nikolai" onuruna seçildi.
Aşağıdaki fotoğrafta - eski İmparatorluk Lisesi ve şimdi Uluslararası İlişkiler Enstitüsü'nün binalarından biri.
1917 Şubat devrimci olaylarından sonra, Katkovsky Lisesi dönüştürüldü ve daha yüksek bir yasal eğitim kurumu statüsü aldı.
1918 Ekim Devrimi'nden sonra NarKomPros (Eğitim Komiserliği) burada bulundu.
Modern Rus tarihçi A.I. Miller, Katkov’un tanıtım, aydınlanma ve kamuoyunun tarihsel önemine katkısını değerlendiren bu olağanüstü adam hakkında yazdığı şey:
Ve entelektüel söylemin siyah boya ile bulaştığı insanlar, daha kötü bir şey değilse, sadece okumalısınız. Katkov'un Rus ulusuna üyelik ilkeleri hakkında yazdıklarını okumalıyız. Bugün abone olmaya hazır olduğum birçok argüman var.
Aile konuları
Böyle canlı ve aktif bir yapıya sahip olan Katkov mükemmel bir aile babasıydı. Yukarıda belirtildiği gibi Prenses Sofya Shalikova (1832-1913) ile evlendi. Bu evlilik arkadaşlar arasında hayret uyandırdı, çünkü prensesin görünüşü veya mirası yoktu. Dahası, birçok kişi Katkov'un bir Fransız göçmen dedesi ve ünlü bir Moskova doktorunun kızı olan Moskova güzelliği Delaunay'a olan tutkulu sevgisini biliyordu. Evlenme teklifi Delaunay tarafından kabul edildi, nişan alındı. Ancak bilinmeyen nedenlerden ötürü, Katkov aniden sevgili ve hemen evlenen Sofya Pavlovna ile tüm ilişkileri kopardı.
Bu ani birliği karakterize eden F.I. Tyutchev şöyle dedi: "Muhtemelen, Katkov zihnini bir diyete sokmak istedi." Karısının düşük zekasını ima ediyor. Ancak, başkalarının görüşlerinden bağımsız olarak, Mikhail Katkov ve ailesi çoğaldı ve oldukça dostane ve mutlu bir şekilde yaşadılar.
Harika, akıllı ve güzel çocuklar evlilikten çıktı:
- İlk doğan - Pavel Katkov (1856-1930) - büyük bir generaldi, hayatını Fransa'da sürgünde sona erdirdi.
- Babası ve Moskova Üniversitesi lisesinde avukatlık eğitimi almış olan Peter (1858-1895) Rus-Türk savaşına katıldı. Daha sonra Harp Akademisi'nden mezun oldu, 1893'ten itibaren Kafkasya Bölgesi Başkomutanlığı altında özel görevler görevlisi olarak görev yaptı.
- Andrei (1863-1915) hizmeti sırasında asaletin ilçe lideri ve mevcut devlet danışmanı oldu. Mahkeme rütbesine ve Jägermeister'in pozisyonuna layık görüldü. Prenses Scherbatova ile evlendi. Oğulları Mikhail ve Andrei, Birinci Dünya Savaşı'nın cephelerinde öldükten sonra, çift, Moskova eyaletindeki Bratskoye mezarlığındaki Kurtarıcı Başkalaşım Kilisesi'ni kendi pahasına inşa etti.
- Andrei Katkov'un en küçük oğlu Peter'in beş çocuğu vardı ve torunları hala Penza ve Saratov bölgelerinde yaşıyor.
Katkov ailesinin asaleti durumunda, M.N. Katkova kızları:
- Barbar - mahkemede onur hizmetçisi, Prens L.V. Shakhovsky.
- Kızı Sophia - Baron A.R. ile evlendi. Engelhardt.
- Natalya - Chamberlain M.M. ile evlendi Ivanenko. Kızlarından Olga Mikhailovna daha sonra Baron P.N.'nin karısı oldu. Vrangel.
- İkiz Olga ve Alexandra, kaderi bilinmiyor.
- Kızı Maria - Holy Synod A.P. Başsavcısı ile evlendi. Rogovic.
Kullanım ömrü sonu
Kural olarak, işlerine meraklı olan insanlar sağlıklarına çok az önem verir veya daha doğrusu bunun için yeterli zaman yoktur. Aynı şey Katkov için de oldu.
Çağdaşları ve arkadaşları, kanepenin kenarındaki yazı işleri ofisinde hemen uykuya dalabileceğinden şikayet etti, genellikle uykusuzluk tarafından işkence gördü, zamanı takip etmedi, bazen toplantıların saatini veya haftanın günlerini karıştırdı:
Yaşamının normal seyrinde Katkov, hasta, hasta, uykusuzluktan muzdaripti, kanepenin kenarında bir yerdeki yazı işleri ofisinde veya son dakikada atladığı Moskova-Petersburg ekspres treninin arabasında uyuya geldi. Genellikle zaman arasında ayrım yapmadı, her zaman geç kaldı, haftanın günlerini karıştırdı.
Erken çocukluk döneminde yetersiz beslenme ve yoksunluk, Mikhail Katkov'un vücudunun romatizma tarafından zayıflamasına neden oldu.
Tüm bu olumsuz koşullar, sinir ve aşırı aktif aktivite, bu hastalıktan M.N. ağrılı bir hastalığın - mide kanseri gelişimine yol açtı. Katkov 1 Ağustos 1887'de öldü.
Cenazeye, Katkov'un anısını onurlandıran Moskova Büyükşehir ve Kolomna katıldı:
Tanınmış bir yüksek mevki işgal etmeyen, hükümet gücü olmayan bir kişi, milyonlarca insanın kamuoyunun başı olur; yabancı insanlar sesini dinler ve olaylarında onu dikkate alırlar.
Ünlü yayıncı ve yayıncı Mikhail Katkov, Alekseevsky manastırındaki mezarlığa gömüldü. 20. yüzyılın seksenli yıllarının başlarında yolun inşası sırasında tahrip edildi. Mezar taşları ve yeraltı kriptalarının parçaları, kemikli tabut tahtaları zemine atıldı.
Birisinin tekrar gömülü olduğu bilinmemektedir. Ama belki de yolun asfaltının altında bir yerde büyük Rus aydınlatıcı Katkov'un kalıntıları var.
